Saya amat tertarik ketika menonton sebuah rancangan di saluran ntv7 sebentar tadi yang memaparkan kisah si gadis Chai Fong Yin. Siapa Chai Fong Yin? Sebelum ini saya sendiri pun tak kenal siapa beliau apatah lagi untuk mengkaguminya. Beliau merupakan juara wushu dunia wanita 2 tahun berturut bagi acara taijiquan. Kisah di tv menceritakan bagaimana beliau telah mula berjinak dalam dunia wushu sejak berumur 4 tahun lagi. Atas desakan dan kemahuan bapa beliau sendiri. Bayangkan kanak2 sekecil itu telah dipaksa menjalani latihan setiap hari bermula seawal 5.3opagi. Sebelum subuh tu! Ibunya menceritakan bertapa sukarnya di awal beliau mula menjalani latihan. Nak bangun pun susah, sembunyi, malas, menangis dan pelbagai lagi. Zaman kanak2nya yang biasa dihabiskan dgn bermain bersama kawan2 oleh kanak2 lain tidak dirasainya. Beliau menjalani kehidupan yang sungguh berbeza sekali dan penuh dgn jadual latihan yang ketat.
Beliau mula menyerlah dan menempa kejayaan ketika berumur 12tahun. Telah diberi latih tubi untuk menyertai kejohanan yang besar hinggakan apa itu sukan Olimpik pun masih beliau tak ketahui. Oleh kerana harapan yang tinggi pada bakat beliau, beliau telah dihantar untuk berlatih di China. Di sana lebih ramai atlit2 yang sememangnya hebat2 belaka apatah lagi acara ini mmg amat dikenali di negara itu. Sedikit sebanyak pada mulanya membuatkan beliau agak kurang yakin dgn kebolehan diri. Namun atas sokongan dan galakan pelbagai pihak telah memungkinkan beliau muncul sebagai Juara Dunia!! Juara Dunia Wanita pertama dari Malaysia yang menang 2 tahun berturut2. Kata beliau, yang banyak membantu kejayaan beliau adalah kerana kini beliau telah dapat menerima takdir bahawa sukan wushu ini memang untuknya. Dan beliau faham akan desakan dan paksaan ibubapanya semasa kecil melatih beliau bersungguh2.
Saya sungguh kagum..dan membuat saya terfikir...apakah kisahnya juga sama seperti Tiger Wood yang sejak dari umur 2 tahun lagi diasah untuk bermain golf? Menghadapi kesukaran pada awalnya dan lihatlah tahap pencapaian beliau sekarang!
Untuk pencapaian cemerlang , kita perlu menjadi berbeza daripada orang lain, perlu melakukan sesuatu di luar norma yang ditetapkan, pengorbanan dan kerja keras..Apakah kita sanggup melakukan demikian pada anak2 kita? Memaksa mereka melupakan zaman riang bermain dan bergurau senda dan ditukar dgn latih tubi serta jadual yang ketat untuk apa tujuan sekalipun...? Sanggupkah kita lakukan demikian demi pencapaian hebat untuk 10 tahun atau 15tahun mendatang usia mereka?
Adakah kita bukan juara dgn tidak melakukan demikian? Adakah anak2 kita takkan menjadi juara jika tidak diperlakukan demikian?? Tepuk dada tanya selera! Yang penting, terimalah segala takdir yang telah ditentukan untuk kita , Insyaallah ada sesuatu untuk kita....
